مبانی روان شناسی ورزش و تمرین 1 (گلاسه)

دستورالعمل هایی برای کاربرد تقویت مثبت

روان شناسان ورزش رویکرد مثبت به انگیزش را بسیار توصیه می کنند تا از اثرات جانبی منفی استفاده از تنبیه به عنوان تقویت اولیه جلوگیری کنند. تحقیقات نشان می دهند ورزشکارانی که برای مربیان مثبت گرا بازی می کنند، هم تیمی هایشان را بیشتر دوست دارند، از تجربه ورزشی شان بیشتر لذت می برند، مربیان شان را بیشتر دوست دارند و کار تیمی بیشتری انجام می دهند (اسمیت و اسمول، ١٩٩٧). نقل قول زیر از جیمی جانسون، مربی اسبق تیم فوتبال آمریکایی حرفه ای دلفین های میامی و دَلِس کابویز، بر رویکرد مثبت تاکید می کند: «هرگز سعی نمی کنم بذر منفی بکارم. سعی می کنم بیانم را مثبت کنم. شواهد بسیاری در حمایت از مدیریت مثبت وجود دارد» (ذکر شده در اسمیت، ٢٠٠۶، صفحه ۴٠). تقویت می تواند به اشکال گوناگونی از جمله تعاریف کلامی، لبخند یا رفتارهای غیر کلامی که نشانگر تایید باشد شکل گیرد که، برتری ها و کاربرد پاداش را افزایش می دهد (برای نمونه تعداد معدودی را اسم بردیم). بنابراین بیایید برخی از اصول زمینه ای کاربرد موثر تقویت مثبت را بررسی کنیم.

تقویت های موثر را انتخاب کنید

پاداش ها باید براساس نیازهای دریافت کنندگان باشند. بهتر است آن چه افراد دوست دارند یا دوست ندارند را بدانید و تقویت کننده ها را بر طبق آنها انتخاب کنید:

•تقویت کننده های اجتماعی: تحسین، لبخند، ضربه به پشت، تمجید در ملأ عام.

•تقویت کننده های مادی: تندیس، مدال ها، حکم های قهرمانی، پیراهن ورزشی.

•تقویت کننده های فعالیتی: انجام بازی به جای تمرین، بازی در موقعیتی دیگر، سفر برای بازی با تیم دیگر، استراحت.

•گردش و تفریح های خاص: رفتن به یک بازی حرفه ای، برگزاری مهمانی تیمی، گوش دادن به سخنرانی یک ورزشکار حرفه ای.

امکان دارد یک معلم تربیت بدنی از شاگردانش بخواهد تا پرسشنامه ای را به منظور تعیین نوع پاداش هایی که آنان بیشتر دوست دارند، کامل کنند (مثلا اجتماعی، مادی، فعالیتی). این اطلاعات می تواند به معلم کمک کند تا به دقت نوع تقویتی را که برای هر دانش آموز مناسب است بداند. همچنین، مربیان ورزش می توانند فهرستی از انواع تقویت هایی که ورزشکاران در زمان بازتوانی از آسیب های سخت به خوبی نسبت به آنها واکنش می دهند تهیه کنند.