مثنوی معنوی آسان خوان (چرم،پل دار)

نام کامل:محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی،القاب:مولانا،مولوی،جلال الدین،خداوندگار،زادروز:6ربیع الاول604 قمری(بلخ)،مرگ:5جمادی الثانی672قمری(قونیه)،آرامگاه:(قونیه،ترکیه)،محل زندگی:(ایران،افغانستان،تاجیکستان،ترکیه)،دوره:خوارزمشاهیان،،آثار:(مثنوی،دیوان شمس،فیه ما فیه،مکتوبات،مجالس سعبه)،مولوی در مثنوی یک معلم عارف است که در میان خلق است و رفیق حجره و گرمابه و گلستان،،اما در دیوان شمس گویند شاعری سوخته و پاک باخته و مجذوب که غرق در خویشتن است.مولوی حکیمی روحانی و اخلاقی و اجتماعی بوده که دیدار شمس(نام اصلی:محمد بن ملک داد تبریزی ملقب به شمس تبریزی،محل زندگی:خوی،تبریز،ملیت:ایرانی،پیشه:صوفی)،با مولوی بسیار تاثیر گذار بر وی بوده است و می توان گفت که مولوی یکی از مریدان شمس بوده و مولوی دیوان شمس را در وصف خود شمس گفته است. (مومن و ترسا جهود و نیک و بد....جملگان راهست رو سوی احد،بلکه سنگ و کو وخاک و آب را.....هست واگشت نهانی با خدا)