عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
هنرمندان اوکراینی صداهایشان را در میانه‌ی فریادهای جنگ بازیابی می‌کنند
بیش از ۲۰۰ سال پس از آنکه فرانسیسکو گویا، در سوم ماه مه ۱۸۰۸، از مقاومت اسپانیایی‌ها در برابر ارتش ناپلئون یاد کرد، هنرمندان اوکراینی درحالی‌که بمب‌های روسی بر سر آن‌ها فرو می‌ریزد در تلاش برای یافتن بیانی هنری هستند.
به گزارش گاردین، دارینا ماموت، ۲۸ ساله، کارشناس هنری و یکی از بنیان‌گذاران سیت‌آرت، یک سازمان اوکراینی است که به تأمین مالی و یافتن سرپناه و منابع برای هنرمندان کمک می‌کند. او در تلاش است تا نقاشان، کاریکاتوریست‌ها و تصویرگران اوکراینی را در سراسر جهان معرفی کند و اپلیکیشنی راه‌اندازی کرده است که در آن مردم می‌توانند آثار یک هنرمند اوکراینی را تنها با یک کلیک خریداری کنند. بیست درصد از هر فروش در این قالب، صرف تلاش‌های امدادی بشردوستانه می‌شود.
او می‌‌گوید: «هنر به ما کمک می‌کند تا بفهمیم در چه شرایطی قرار داریم. هنر تجربیات مردم را به تصویر می‌کشد. این برای حفظ حافظه و انتقال آن از طریق نسل‌ها به شکل واقعیِ آن مهم است، زیرا دستکاری هنر بسیار دشوارتر از بازنویسی تاریخ است.»
ماموت اضافه می‌کند: «مالویچ، بورلیوک، سونیا دلون، حتی مدرسه عکاسی خارکف به اشتباه «روسی» در نظر گرفته می‌شوند. هنر اوکراین آن‌طور که باید و شاید در جهان شناخته شده نیست و با روسیه اشتباه گرفته می‌شود.
«آیا هنرمندان اوکراینی بالاخره می‌توانند به‌عنوان نماینده‌ی کل ملت با جهان گفت‌وگو کنند و ارزش‌هایی را خلق کنند که به سال‌های آینده‌ی تاریخ منتقل شود؟ به نظر می‌رسد مبارزه از دریچه‌ی هنر برای اوکراینی‌ها اکنون در حال شکل‌گیری است.»