جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
معرفی کتاب: جامعهی تودهوار
![معرفی کتاب: جامعهی تودهوار](/storage/mag/uploads/2021/08/معرفی-کتاب-۱۳-9.jpg)
![](https://gbook.ir/storage/mag/uploads/2021/08/105590.jpg)
قسمتی از کتاب جامعهی تودهوار:
در تصویری که معمولاً از قدرت و تصمیمگیری در ایالات متحدهی امریکا ترسیم میشود هیچ نیرویی را به اندازهی جمع کبیر مردم امریکا مهم نمیشمارند؛ آن را نهتنها یکی از وسایل مهار و موازنهی قدرت بلکه جایگاه هر قدرت مشروع میدانند و در زندگی رسمی و فرهنگ همگانی چرخ لنگر قدرت دموکراتیک میپندارند؛ همهی نظریهپردازان لیبرال تصورات خود را در باب دستگاه قدرت سرانجام بر نقش سیاسی جمع مردم استوار میکنند؛ همهی تصمیمهای رسمی و نیز همهی تصمیمهای شخصیای که پیآمدهای درخور توجه دارند، به نام جمع مردم توجیه میشود و همهی ادعاهای رسمی از جانب آن صورت میگیرد. پس ما هم، مثل روسو که میگفت عقاید و آراء، این شهبانوی جهان، فرمانبردار قدرت شاهان نیست، بلکه شاهان بندهی اویند، تصویری را که نظریهپردازان کلاسیک دموکراسی از جمع مردم میپردازند با نظری مساعد بررسی میکنیم. مهمترین ویژگی مفهوم جمع مردم، که با پیدایش طبقهی متوسط دموکراتیک پدید میآید، جزر و مد آزاد بحث و نظر است. اعتقاد بر این است که نهادهای دموکراتیک امکان پاسخگویی و سازماندادن به ارگانهای خودبنیاد آرای جمعی و جامهی عمل پوشاندن به این آراء را به وجود میآورند و رأیی را که از بحثهای جمعی حاصل میشود تصمیمی میدانند که باید از راه کنش جمعی تحقق یابد. به نظر گروهی، این رأی همان ارادهی همگانی مردم است که ارگان قانونگذار آن را به صورت قانون درمیآورد و از این راه به آن ضمانت اجرایی میدهد. مجلس یا ارگانهای قانونگذار دیگر از همهی جمعهای پراکنده سراَند و صورت نوعیِ همهی محافل کوچکیاند که از شهروندانی که رو در رو با یکدیگرند دربارهی امور جمعی خود بحث میکنند، تشکیل میشوند. این تصور قرن هجدهمی از جمع مردم، که در مفهوم آرای جمعی مندرج است، با تصور اقتصادی بازار در اقتصاد آزاد تناظر دارد. در یک سو بازاری است متشکل از دستاندرکاران اقتصاد که با یکدیگر رقابت آزاد دارند و در سوی دیگر جمع مردمی است مرکب از محافل بحث و هر محفل متشکل از مردمانی که از لحاظ اظهار رأی با هم برابرند؛ و همچنان که قیمت از رقابت و چانه زدن افرادی بینام و نشان نتیجه میشود که نظرشان همه به یک اندازه اعتبار دارد، آرای جمعی نیز بدین ترتیب ساخته میشود که هرکسی مسائل را برای خودش تحلیل میکند و آنگاه در دستهی عظیم همآوازان با دیگران همصدا میشود. البته ممکن است نفوذ برخی بر بازار بیش از دیگران باشد، اما هیچ گروهی بحث را به انحصار خود در نمیآورد و به تنهایی رأی حاکم را تعیین نمیکند.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...